So dapat mapag-isa ka.
Dapat wasak damit mo.
Dapat mainit damit mo.
Dapat wasak ang shorts mo.
Dapat lahat ng damit mo mura lang.
Doblehin ang mercy talaga.
So finally, itutulak silang lahat hanggang sa perfect love.
Dapat shorts na putol lang ang shorts mo.
Wala nang magawa ang tao.
So we finally changed religion na lang.
And made it powerful na lang.
Kasi she stole the nerdiest guy in the classroom???
Eh he was just supposed to get the nicest girl talaga (yung goody two-shoes yon...)
Dapat kanta ka daw ng kanta. Dapat siya, nagsasalita.
Dapat laruan mo puro basura. Dapat wala kang Toy Kingdom na laruan.
Edi ano laruan mo?
Edi dapat bumili ka ng Barbie doll talaga...
Naglalakad ako talaga. Dapat kasi May Mazda car ka na lang.
Kasi bumili ka nga ng car.
Dahil kami na yung naglalakad.
I will finally discover the truth.
Kotse uso sa kanila.
Kasi fine arts ka ng fine arts...dapat econ ka ng econ.
Econs don't take the jeep. They have their own car.
Kung Honda ka, dapat bumili ka nga.
Kung wala kang pambili, mag-Grab ka na lang kasi, o kaya ride sharing. Fine Arts ka na rin.
Ginawa na nila lahat ng makakaya nila, na wag panalunin sila....
Dahil wala na tayong naintindihan kundi magulang.
Ang katotohanan dapat kasi nag-oopisina ka also. Kasi ang katotohanan.
May nanalo na ng lotto. Edi may 1million siya. Bibili lang siya ng bahay, at ubos na rin lahat.
So sasabihin ko sayo, kahit tatay ko gumawa non, bibigyan lang siya ng 1million ng gobyerno kasi, ubos na yan sa kakalipad.
So lilipad ka na. Lalakwatsa ka pa sa Disneyland.
Eh ang katotohanan, gusto mo pa ng flight na hindi Cebu Pacific.
Kasi poor daw yon. Dapat VIP ang flight mo.
Kasi sila doon sa Architecture College, hindi lumilipad sa Philippine Airlines...
Lumilipad sa jet plane. Private flight talaga sila.
Pasensya na. Hindi ka kasi masaya sa mga Disney, pero ang katotohanan may tuwang tuwa sa Disney talaga.
Nag-fine arts ka pa kasi. Dapat Disney ka rin ng Disney.
Eh ang katotohanan, hindi na daw kailangan yung private flight. Kasi trip na rin niya maglakad.
Kasi walker ka na. Pero gusto na niya ngayon yung Walking for Fitness.
Napili mo pa kay Anna yung PE mo...
Eh ang katotohanan, may theory rin siya ng krus maglakad talaga...Eh lipad ka lang ng lipad, akyat ka lang ng akyat, ganon < ka na rin, hindi ka na rin bida.
Para ka na ring kontrabida ngayon.
Iiisa isahin ko na lang tong listahan na to...
May napapansin ako talaga, na dapat masaya ka na rin sa Cebu Pac, kasi minsan may sinabi ka na ikaw Cebu, ako daw Ilokano...
Eh pasensya na, dapat Cebi ka lang ng Cebu sa sarili mo.
Ikaw na nakalamang sa puti.
Bansa na rin ang nilamangan mo. At hindi iisang tao lang.
Kasi pasensya na, aawayin mo lang ako, talaga, at finally, mapapanis ka na rin ng mga kapitbahay ko.
Kasi tunay na silang Tagalog. Tagalog ang lahi nila.
Eh kami na rin naging Ilokano.
O ano ngayon.
So babalik na tayo doon sa Honda car.
Wala ka daw pambili.
Edi dapat ginawan mo sarili mo ng paraan. Ikaw na rin ekspyerto. Akala mo kasi yon kay Jotham.
So hindi pala siya expert.
So finally, dapat nga mag-Grab car...pero aakyatin na lang kita na dapat kasi makipagkaibigan ka na lang sa taong may van talaga...at kayong lahat ng friends mo mag-car sharing na lang...
Karaoke ka daw sa kotse.
Walang dumadalaw sa birthday ko.
So ngayon, kung walang dumalaw sa inyong
Yun kasi purpose ng mga abubot sa bahay.
Ang katotohanan, hindi lahat may oras magbasa ng maraming libro, kaya abubot na lang yung laman ng puso...
So pasensya na. Nag-ssource ka na rin. Kasi minsan mahirap magkaroon lagi ng bagong gamit...
So ganito na lang yon. Sa inyo kasi, yung mga abubot may shape ka na rin. At may feel at emotions ka na rin kasi.
So natuto ka na rin magdrawing ng realistic.
Iintindihin mo na lang yung mood nung display mo...
So ganito also yon. Bakit daw ako may award, eh ikaw walang award...
Kasi sasabihin ko na lang, na dapat kasi kailangan mo rin yung kurso mo...
At hindi lang basta gustong gusto mo.
Wala na tayong nasabi.
Tunay kang kumuha ng college course lamang para maging ganon X.
So ang katotohanan, kumuha ako ng kurso para magkaroon ng TRABAHO.
Kumuha ka ng kurso para maging artista.
So artista equals maraming pera.
So walang kwenta na to, pero dapat kasi fineature ka sa TV, eh ang totoo, dapat kasi naisip mo nga na hindi pala laging may trabaho ang artist.
Narining mo na to noon: Ano ipapakain mo sa anak mo? Pagkain o Pintura?
So finally, sasabihin ko na magkikita ulit tayo pag kwarenta na tayong dalawa.
So ganto yon. Artist ka talaga. Ako, linguist o kaya, writer.
Sasabihin ko na lang yung katotohanan sa buhay, na dahil feel na feel mo pa talaga maging artist, naghahanap ka na lang ng art materials. Check, ganon y ka na.
So finally, mauubos daw sabi mo.
Yun pala, talaga kasing project ka pa talaga ng project.
So pasensya na project pa ang gusto, at hindi opisina.
So sabi na lang ng mga tao, wala ring nakakapagsabi kung kailan ka magkakaroon ng sunod na proyekto, at kung kailan may maghhire sayo, so finally dadalhin ka na lang ng mga tao, pero tunay mo dapat dinadala sarili mo, kasi buhay ng artist also mag fight for your life para lang magkaroon ng trabaho.
So pasensya na. Kung wala kang makuhang proyekto. Dapat hindi ka rin naiiyak. Dapat manigarilyo ka talaga. Dapat mag-weed ka also. Kasi buhay ng artist yon also. Dapat may drugs ka rin at Bangkok pills.
Ayaw mo na rin pala maging artist talaga.
Kasi linya lang nila yon.
So pasenysa na, ako kasi kumuha ng linguistics.
Uupo lang ako sa opisina ng matagal na matagal na panahon, at hindi ko lang mabili yung Deovir.
Nabibili ko lang National Bookstore, at uupo na lang ako sa bahay
At magddrawing sa notebook ko...
Eh hanggang kwarenta ganon pa rin ang buhay ko.
So ganto na lang yon. Dapat pag kwarenta ka na, naging National Artist ka na rin...
Kasi ako sa panahon na kwarenta na ako, kakaboyfriend ko lang. At finally, nagddrawing lang ako sa notebook ko, at tuloy tuloy lang ang trabaho sa opisina, hanggang sa aking kamatayan kasi.
Solb kasi ang buhay ko sa opisina.
So aakyat ka na.
Sabihin nating hindi ka nga naging National Artist.
Kasi pasensya, mahigit 500 ang graduates ng CFA, pero iisa lang ang National Artist kada taon.
So ganito na lang may taong ganito talaga ang drawing. Eh ikaw ganon lang drawing mo, so pasensya na, dapat patunayan mo n alang na National Artist ka.
At sasabihin ko ang sikreto sayo. Ang tanging paraam para sayo na maging National Artist talaga ay magsimba at maging deboto dun sa Parish of the Holy Sacrifice sa UP DIliman dahil lang yun ang simbahan ng mga National Artist...
At finally, magkikita na lang tayo ulit. After 20 years. Babayoo.
Kung ayaw mo maging National Artist ngayon, dapat kasi MAG-OPISINA ka na lang!
No comments:
Post a Comment
Please no comment kudasai. :)
Note: Only a member of this blog may post a comment.